30 AĞUSTOS 2006 IŞIK DAĞI ZAFER TIRMANIŞI,

ETKİNLİK RAPORU

07:30 Tunus Caddesi Açık Otopark Önü (Eski Sevgi Hastanesi önü) 'den Doğa İnsan İşbirliği Derneği, Doğayı Duyanlar Doğa Sporları Kulübü ve Sırça Yaşamlar Derneği' ninde katılımcılarıyla birlikte 1 adet midibüs, 4 adet otomobilden oluşan konvoy ile hareket edildi.

08:30 İstanbul yolu ENDİ' de diğer katılımcılarla buluşuldu ve toplam 1 adet midibüs, 6 adet otomobillik konvoy ile Kızılcahamam, Işık Dağı, Karagöl bölgesine hareket edildi.

10:3 0 Kızılcahamam Çerkeş Yolu Üzerinden Karagöl' e ulaşıldı.

11:00 Kurtuluş Savaşı Şehitleri ve Önderleri Mustafa Kemal Atatürk anısına bir dakikalık saygı duruşunu takiben İstiklal Marşı okundu.

11:30 Yaşlı, Çocuk, Erkek, Kadından oluşan toplam 58 kişilik katılımcıdan, 10' u Çocuk , 48 kişilik yürüyüş ekibiyle , 30 AĞUSTOS IŞIK DAĞI ZAFER TIRMANIŞI Yürüyüşü'ne 1. Orman içi parkurdan başlandı.

13:45 Doğayı Duyanlar Doğa Sporları Kulübünün amacına uygun olarak; çeşitli sağlık problemleri olduğu için doğadaki etkinliklerde zorluk yaşayabilen katılımcılarımız ve ayrıca her yaş grubundan katılımcılarımızla doğada hep birlikte etkinlik yapabilmek için, 10'u çocuk olan 48 kişilik ekiple 2 saat 15 dakika gibi bir zamanda Işık Dağı Zirvesine ulaşıldı. Zirveye doğru uzanan yürüyüş parkuru boyunca hava açık ve güneşliydi

14:30 Yemek ve dinlenme molası verildi. Zirvede mola sırasında rüzgar vardı ancak, hava yine açık ve güneşliydi.

14:35 Işık Dağı Zirvesinde Doğayı Duyanlar Doğa Sporları Kulübümüzden 10 sporcumuzun Ağrı Dağı Zirve Haberlerini kutladık, Türk Bayrağı ve Kulübümüzün logosunu içeren Etkinlik Flamamızla resimler çekildi.

14:50 Işık Dağı Zirvesinden yine aynı parkurdan inişe geçildi.

16: 35 Karagöl' e ulaşma ve diğer ekip arkadaşlarımıza katılma. Dinlenme ve bulunduğumuz göl çevresindeki çöplerin toplanıp araçlara yerleştirilmesi.

17:30 Işık Dağı'ndan Ankara'ya hareket edildi.

19:30 İstanbul yolu Endi'ye ulaşma.

20:00 Ankara Sevgi hastanesinin önüne ulaşıldı ve etkinliğimiz tamamlandı.

IŞIK DAĞI 'NA ULAŞIM :

Ankara'dan İstanbul yolunu takiben otobana girmeksizin E5 üzerinden devam edilip Kızılcahamam ilçesini 3 km kadar geçtikten sonra sağa doğru ayrılan Çerkeş yoluna girerek bu yolda yaklaşık 30 km kadar gidilir. Yol üzerindeki Soğuksu dinlenme tesislerinden (küçük bir tesistir ve tam karşısında büyük bir çeşme vardır) birkaç kilometre sonra yolun sağ tarafında Işık Dağı'na ayrılan stabilize yola sapılır. Ayrımdan itibaren yaklaşık 27 km. sonra sağdan Çatalan köyü üzerinden Karagöl'e giden yol ayrımı bulunmaktadır. Ayrımdan 7 km. sonra Karagöl'e ulaşılmaktadır. Ankara - Karagöl arası 115 km. dir.

Işık Dağı'na şehirlerarası bir otobüsle gitmek isterseniz sizi Işık Dağı sapağında bırakabilecek olan Çerkeş Seyahat otobüslerini kullanabilirsiniz. Ankara'dan ilk araç sabah saat 8.00'da Etlik eski garajlardan kalkmaktadır. İnmek istediğiniz yeri (yani Işık Dağı sapağını) şoföre söylemeniz yeterli olacaktır. Dönüş saati için de şoförle konuşmanız yeterlidir. Yol otobüsle 2, kendi aracınızla 1,5 saat kadar sürmektedir.

KIZILCAHAMAM

TARİH ve YERLEŞİM

Işık Dağı Ankara İli Kızılcahamam ilçesi sınırlarında 2057 metrelik bir yükseltidir. Derin ormanları, yayları ve gölleriyle Ankara'lı doğa severler için günübirlik hafta sonu yürüyüşleri için çok uygun bir bölgedir Işık Dağı.

Kızılcahamam Ankara' ya 80 km. mesafede, Ankara- İstanbul karayolu üzerinde, 16.000 nüfuslu, çam ormanları, şifalı suları, kekik ve çam balı, modern turistik tesisleri ile eskiden beri başkentin akciğeri ve su deposu olarak bilinir. Ulaşım, Ankara Bentderesi ve Kızılcahamam' daki terminallerden her 15 dakikada bir hareket eden otobüslerle sağlanır.

İlçemiz, eşsiz tabii güzelliği, bol su kaynakları ve kuzey ile güneyi bağlayan Kargasekmez ve Azaphane geçitleri ile antik çağlardan beri yerleşim için bir cazibe merkezi olmuştur.

İlçemiz Başköy Kalesi, Mahkeme Ağacin ve Alicin kanyonu kilise mağaraları, Akdoğan Köyü kazıları, Saray köyü Roma harabesi, Seyhamamı' ndaki eski kilise, İlçe tarihinin ilkçağlara kadar uzandığını, o devirlerde önemli bir yerleşim yeri olduğu konusunda bir fikir veriyor.

Yapılan araştırmalarda Çeştepe köyünün Paleolotik devirde ( En az 10.000 yıl önce) yerleşim yeri olduğu görülüyor. Ayrıca İnceğiz ve Çeltikçikale de antik çağın önemli birer yerleşim yeridir.

M.Ö. 2. Bin yıl başlarında, Hititler Ankara ve çevresine hâkim olmuşlardır. Prof. Dr. Muzaffer Şenyürek'in yaptığı araştırma ve kazı bulgularından, Hititlerin bölgede ve Kirmir vadisi tabanında yaşamış oldukları tesbit edilmiştir.

M.Ö. 547'de kurulan Lidya hakimiyetinden sonra Galatlar M.Ö 281 den itibaren Ankara ve çevresinde hakimiyet kurarlar. Bu devirde Yabanâbad, merkezi Gangra (Çankırı) olan Paflagonya Eyaleti içindedir.

M. S. 7. asırdan itibaren Araplar' ın İstanbul'a düzenledikleri seferler sırasında, Ankara ve Yabanabad'dan (Kargasekmez, Azaphane ve Kirmir vadisi) geçmek gerektiğinden, bölge Malazgirt Zaferi'ne kadar Bizans ve Araplar arasında sürekli el değiştirmiştir.

Türkler 1071 Malazgirt Zaferi ile hiç direnç görmeden (1073) Ankara ve çevresine ulaşırlar. Bu zaferin arkasından Buhara ve Semerkant gibi ilim ve kültür merkezlerinden gelen ve "Horasan Erenleri" sayesinde Anadolu kısa zamanda Türk ülkesi haline gelmiştir. Yabanabad ise 1197 de Devrek ve çevresinin fethi sırasında Selçuklu hakimiyetine girmiştir.

Üzerinde yaşadığımız yerlere Anadolu ismi , mutasavvıf Derviş Gâzilerce verilmiştir. Bu Derviş Gâzi'lerden biri, Taşlıca Köyü'nde türbeleri bulunan Kırgız Ebe ve oğlu Oruç Gâzi'dir. Anadolu Selçuklu Sultanı Alaaddin Keykubat (1220-1237) ordusu ile seferde iken yolu üzerindeki Taşlıca'ya uğrar ve burada Kırgız Ebe'nin, askerlere ayran ikrâm ettiği sırada gösterdiği keramet karşılığı, Kırgız Ebe'nin dileği üzerine buraları onun evlatlarına yurtluk olarak bağışlar.

Bu dönemlerde Ankara ve Kastamonu çevresine dağınık halde 100.000 çadırlık (=400. 000 kişi) Kayı Türkmen topluluğu yerleştirilmiştir.

Oğuz aşiretleri iskân edildikleri yerlere kendi soyları ile ilgili isimler vermeye başladılar. Çevredeki köylerden Kınık, İğmir, Iğdır, biraz daha ilerlerde Kızık, Çamlıdere'de Peçenek, Bayındır, Çubuk'da Çavundur, Ayaş'da Bayat gibi köyler Oğuz boyu isimlerini taşımaktadır.

"Yabanâbad" adını ilk ne zaman aldığı bilinmemekle beraber, 1423 tarihli ilk tahrirde zikredilen "Yabanova" adının Selçuklular'dan intikal etmiştir.

Ankara Savaşı'nda (1402), Osmanlı Hükümdarı Yıldırım Beyazıd'ın, ordusu ile, Yıldırım Ormanları'nda otağ kurduğunu, Timur'un fillerini Işık Dağı 'nda sakladığı belirtilir. Bu savaşta Osmanlı ordusundaki Rumeli kuvvetleri içindeki Çıtak boyu Türkleri' nin, savaştan sonra geri dönmeyip bölgede yerleşmiş olmaları ve bu günkü Çıtak kökünün temelini teşkil etmiş olmaları kuvvetle muhtemeldir. Bu yüzden bölge halkı Çıtak olarak anılır.

Bu dönemde Yabanâbad'ın kuzey (Güvem) bölgesi, Candaroğlu İsfendiyar Bey tarafından oğulları Hızır Bey ve Kasım Bey arasında paylaştırılır. Bölgedeki Kasımlar ve Hıdırlar köylerinin isimleri o günlerin anısını taşır.

Osmanlı arşiv belgelerinde "tabî-i Binari" ip ucuyla belirtilen "Ilısu" köyünden bahsediliyor. Bu Ilısu köyü muhtemelen Seyhamamı' dır.

XIII asır sonlarında Şeyh Ali Semerkandî de Yabanâbad'a gelir. Önce Çankırı Eskipazar ilçesi Şeyhler Köyü'ne, oradan Berçin Çatak köyüne, daha sonra da Çamlıdere'ye yerleşir. Bu belde Şeyh'in yerleşmesinden sonra Ali Dede Şeyhler Kâriyesi olarak ün yapar. Şeyh'in kerâmetleri arasında "Sığırcık-veya çekirge- suyu vardır ki, Eskipazar Şeyhler Köyü'nde bulunan bu su, asırlarca zararlı haşarâta karşı kullanılmıştır..

Kanunî Sultan Süleyman devri (1520-1566) başları ve II.Selim devri (1566-1599) sonlarında yapılan sayımlardan anlaşılmaktadır ki, Yabanâbad XVI. Asırda en parlak devrini yaşamıştır. Nüfus ve üretime paralel olarak refah artmış, ekilebilir alanlar genişlemiştir.

Şemseddin Sami Bey, Kâmus-u Alâm eserinde ilçemiz 175 köy ve (24.579 erkek, 24.675 erkek) 48.250 nüfusa ulaşmıştır. Ali Cevad Bey ise Memalik-î Osmaniyye'nin Tarih ve Coğrafya Lûgatı isimli eserinde bu bilgiye ilaveten 179 köy ve 8.179 hane bulunduğundan bahseder.

1915 yılı öncesi Pazar köyünde olan ilçe merkezi, bu tarihte kaymakama yapılan bir haksızlık üzerine Kızılcahamam' a taşınır.

O yıllarda Ahiler köyünün bir otlağı ve çayırlığı görünümündeki ilçede bir hamam ve bir handan başka bir iki de mandıra bulunuyordu. Sonradan belediye başkanlarının ilçe merkezinde ikamet ettirmeyi özendirici çare ve tedbirler uygulamışlarsa da iskân ağır yürümüştür. Büyük oranda Çamlıdere'den olmak üzere yakındaki Akdoğan- Üçbaş- Taşlıca- Bayır- Karacaören- Saraycık-Kızılcaören-Doğanözü-Uğurlu köylerinden gelenlerle bir miktar nüfus artışı olmuştur.

KIZILCAHAMAM ORMANLARI :

Ankara'nın 86 km. kuzeyinde, Güvem ve Çeltikçi dahil, Kızılcahamam merkez olmak üzere yarıçapı 15 km.'lik, 9500 hektarlık bir alanı kaplamaktadır. Deniz seviyesinden yüksekliği 900-1849m.'dir. Bölge iklimi Orta Anadolu'nun karasal iklimi ile yağışlı Kuzey Anadolu iklimi arasında bir geçiş özelliği gösterir. Yıllık ortalama sıcaklığı 10.2 ve ortalama yıllık yağış miktarı 564.4 mm.'dir. Vadi tabanları hemen hemen tamamıyla tarım alanına dönüştürülmüştür. Özellikle Kirmir Çayı kıyısındaki Çeltik tarlaları, sulak alanlar ve söğütlükler değişik üreme ve beslenme habitatları oluşturmaktadır. Kirmir Çayının doğusunda ve güneyinde bulunan alanlar bozkır özelliğindedir.

Yörenin bitki örtüsü belirgin bir çeşitlilik göstermektedir. Geven, çobanyastığı, kekik ve sütleğen cinsi bitkiler bu alanların bitki örtüsünü oluşturmaktadır. Çayın kuzeyinde 1100m.den itibaren Karaçam ( Pinus nigra), daha yükseklerde ise Sarıçam (p.sylvestris) hakimdir.

Çayırlar ve meşe(Quercus) çalılıkları da bulunur. Yöre köylüleri tarafından yaratılan orman içi açıklıklar ise habitat çeşitliliğini artırmaktadır.

Alanın kuşlar dışındaki faunası az bilinmekle beraber Tavşan, Tilki, Sincap, Yaban Domuzu, Kurt ve Boz Ayı kaydedilmiştir. Alanda üreyen 5 çift Kara Leylek, 2 çift Sakallı Akbaba, 15 çift Küçük Akbaba, 2 çift Kızıl Akbaba, çoğu Milli Park'ta üreyen 6 çift Kara Akbaba ve 3 çift Küçük Kartal ile Kızılcahamam Önemli Kuş Alanı ( ÖKA:43) statüsü kazanır. Kızılcahamam'ın güneyinde Kirmir Çayı kıyısındaki bir mezbahanın çevresinde büyük sayılarda akbaba ve leylek görülebilir.

SEYHAMAMI

Kızılcahamam'a 18, Güvem'e 3 Km uzaklıktaki Seyhamamı Kaplıcaları'nın, Haçlı Seferleri sırasında, Alman Orduları tarafından yaptırıldığı söyleniyor.

Eski ismi Kilise olan köye ismini veren eski Bizans kilisesi Candaroğlu beylerinden İskender Bey zamanında (XV.asrın ikinci yarısı) yıkılmış ve aynı yere bir cami inşa edilmiştir. Bu cami birkaç defa restorasyon geçirdiği halde, orijinal şekliyle hala ayakta ve ziyarete açık.
Osmanlı Alimi Ali Cevad , Seyhamamı'ndan, "Sek Hamamı" diye bahseder.
1943 Çerkeş depremi sırasında Seyhamamı tesisler harap olunca sonunda ufak bir tamiratla yeniden kullanılır hale gelmesi sağlanmış ve uzun yıllar ilkel bir şekilde kalmıştır.

Mülkiyeti Vakıflar Genel Müdürlüğü'ne ait olan kaplıcaları şu an özel teşebbüs işletiyor  ve sularının vasıfları itibarıyla Kızılcahamam Kaplıcaları seviyesindedir.
Yolu ve elektriği de bulunmasına rağmen kanalizasyonu yoktur ve konaklama ve kür tesisleri yeterli değildir. 1990 sonrası iki katlı bir otel yapılabilmiştir.
Ankara-İstanbul Karayolu'na çok yakın bir yerde bulunan Seyhamamı ve yakın çevresinin Jeolojik-Hidrolojik etütleri ile 1/1000 ölçekli imar plânı yapılmıştır.

Ayrıca, Turizm Bakanlığı'nca 1988 de Seyhamamı'nın Ankara' nın önde gelen bir kaplıca şehri olması projesi, teklif edilmiştir.

SOĞUKSU MİLLİ PARKI

Kızılcahamam ilçe sınırları içerisinde kalan 1050 hektarlık alan 1959 yılında Soğuksu Milli Parkı olarak ayrılmıştır. Soğuksu Milli Parkı dağ turizmi alanıdır. En yüksek tepesi 1789 metre rakımlı Arhul tepesidir. Hava sıcaklığı yazın en yüksek 35.6, kışın en düşük 14.6 derece civarındadır.

Ormanlar volkanik bir arazi parçasında bulunduğu için çok sayıda sıcak ve soğuk su kaynakları bulunur. Zengin bitki örtüsü içinde en çok bulunan karaçam türleridir. Yabani gül, çilek ve fındık, ahlat, ardıç, meşe ve çeşitli kır çiçeklerini görebilirsiniz. Milli park alanında yaban domuzu, ayı, tilki, çakal, tavşan gibi hayvanlar da yaşar, sincapları ise dolaşırken sık sık görürsünüz. Park yakınında keklik ve çil üretme istasyonu bulunmaktadır.

Şahin, sülün, bıldırcın türlerine de rastlanır. 8000 ziyaretçi alabilecek şekilde düzenlenmiş piknik alanı temel ihtiyaçları karşılamaktadır. Piknik masası, ocak yeri çöp bidonu, içme suyu çeşmeleri ve tuvaletler ile aniden bastırabilecek yağmura karşı sığınak bulunmaktadır.

Ayrıca 2 gazino, bir büfe, 500 kişilik anfi tiyatro ile 80 yataklı bir otel bulunmaktadır.

Manastır

BURADA KEŞİŞLERİN VEYA MİSYONERLERİN GİZLENDİĞİNİ SÖYLEMELERİ BU MANASTIRIN TRABZON SÜMELA MANASTIRINDAN DAHA ÖNCE YAPILDIĞINI ORTAYA KOYMAKTA. ALİCİN DERESİNDEKİ BU MANASTIRI ZİYARETE GİTMEK İSTİYORSANIZ, OTOYOLDAN ÇELTİKÇİ KAVŞAĞINDAN ÇIKIP, ÇELTİKÇİ İSTİKAMETİNE 5 DAKİKA KADAR BİR YOLCULUK YAPMANIZ GEREKMEKTEDİR. ÇELTİKÇİ BELDESİNE GİRİŞTE SAĞA BİR YOL AYRILIR VE TABELADA ALİCİN İBARESİNİ GÖRÜRSÜNÜZ. O YOLDAN DEVAM EDİYOR VE KARŞINIZA İLK ÇIKAN KÖYÜN ORTASINDAN GEÇİYORSUNUZ. TATLI RAMPALARI ÇIKTIKTAN SONRA SOLDA ALİCİN YAZAN BİR YOL TABELASIYLA KARŞILAŞACAKSINIZ. SOLA DÖNÜN VE KISA BİR ARADAN SONRA KANYONLA BAŞBAŞA KALIN. İŞKE SİZE MUHTEŞEM BİR GÖRÜNTÜ. ALİCİN DERESİ....

Mahkeme Ağacin Kilise Dış Görünümü

Roma Hamamı

Kaynak : Barış S. Akçakaya, R.& Bilgin, C. (1984) Türkiye Kuşları, Kızılcahamam.

www.kizilcahamam.bel.tr